Η «βιτρίνα» των 600.000 ευρώ: Η αλήθεια πίσω από το έργο στο κέντρο της Ναυπάκτου

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ

Αντί να διοχετευθούν εκεί όπου πραγματικά χρειάζονται, δηλαδή σε κοινότητες που υπέστησαν καταστροφικές ζημιές από έντονα καιρικά φαινόμενα ετών, όπως προβλέπει το Ειδικό Πρόγραμμα Φυσικών Καταστροφών, το ποσό των 600.000 ευρώ κατευθύνεται στο κέντρο της πόλης – σε δρόμους που δεν υπέστησαν καμία θεομηνία, αλλά φθούνται λόγω κακοτεχνιών και ατελούς συντήρησης.

    Λάθος αποδέκτες χρηματοδότησης

    Το πρόγραμμα χρηματοδότησης προβλέπει αποκατάσταση υποδομών σε περιοχές που υπέστησαν πλημμύρες ή άλλες καταστροφές. Ωστόσο, οι οδοί Ιλ. Τζαβέλλα και Μεσολογγίου δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία· δεν έχουν πληγεί από θεομηνίες αλλά από ελλιπή μελέτη και προβληματική εκτέλεση έργων.

    Έργα “βιτρίνας” αντί ουσίας

    Αντί οι πόροι να κατευθυνθούν σε απομακρυσμένα χωριά και οικισμούς με πραγματικές ανάγκες – όπου σπίτια και αγροτικοί δρόμοι έμειναν αλώβητοι από την κρατική μέριμνα μετά τα καιρικά φαινόμενα της περιόδου 2019–2021 – η δημοτική αρχή επέλεξε να «στολίσει» το κέντρο με νέα άσφαλτο, δημιουργώντας ένα επιφανειακό εντυπωσιασμό.

    Η πραγματική πηγή των φθορών

    Οι ρηγματώσεις και τα σαθρά σημεία στην άσφαλτο της πόλης δεν οφείλονται σε πλημμύρες ή βροχοπτώσεις, αλλά σε κακοτεχνίες: μη επαρκής συμπύκνωση βάσης, ακατάλληλα υλικά, ελλιπής επίβλεψη. Αντιθέτως, η δημοτική διοίκηση προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι πρόκειται για «έκτακτες ανάγκες αποκατάστασης από θεομηνίες».

    Ζημία αντί ωφέλειας

    Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι τα χρήματα των φορολογουμένων θα σπαταληθούν σε ένα «έργο βιτρίνας», ενώ οι πραγματικές ανάγκες υποδομών – γεφύρια, αγροτικοί δρόμοι, σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα – παραμένουν σε εκκρεμότητα.

Καλούμε τους πολίτες της Ναυπάκτου να απαιτήσουν:

    Διαφάνεια στην κατανομή των χρηματοδοτήσεων

    Έλεγχο των τεχνικών μελετών και της διαδικασίας ανάθεσης

    Πραγματική προτεραιότητα στις περιοχές που υπέστησαν βλάβες από ακραία καιρικά φαινόμενα

Μόνο έτσι θα διασφαλιστεί ότι η δημόσια δαπάνη θα προσφέρει ουσιαστικό όφελος και όχι μια ψευδή εικόνα «αναβάθμισης» που τελικά εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς σκοπούς.