Προκλητική μεθόδευση ή απλώς εκδικητικότητα;

Ο Δήμαρχος Ναυπακτίας φαίνεται πως έχει υιοθετήσει πλέον μια πάγια τακτική, που εγείρει σοβαρά ερωτήματα όχι μόνο περί ισότητας, αλλά και περί δημοκρατίας.

Ο λόγος για τις επαναλαμβανόμενες απευθείας αναθέσεις προβολής εκδηλώσεων του Δήμου σε συγκεκριμένα ΜΜΕ – πάντα μακριά από τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Lepanto. Έναν σταθμό που, όλως τυχαίως, τολμά να κάνει αντικειμενική δημοσιογραφία και να ασκεί κριτική εκεί όπου πρέπει.

Η εμμονική αυτή επιλογή του Δημάρχου να αποκλείει τοπικά μέσα που έχουν αποδείξει τη συνέπειά τους και την πολυετή παρουσία τους στην ενημέρωση, μόνο ως πράξη τιμωρητική μπορεί να εκληφθεί. Όταν ένα ΜΜΕ επιλέγει να μην λειτουργεί ως φερέφωνο της εξουσίας, αλλά να προβάλλει με θάρρος και τεκμηρίωση τα κακώς κείμενα, φαίνεται πως ο «λογαριασμός» έρχεται γρήγορα: αποκλεισμός από τις δημόσιες σχέσεις του Δήμου και καμία συμμετοχή στα κονδύλια προβολής των δράσεων.

Η πρακτική αυτή δεν είναι απλώς άδικη – είναι επικίνδυνη. Πλήττει τον πλουραλισμό, υπονομεύει τον υγιή ανταγωνισμό στα τοπικά ΜΜΕ και δημιουργεί ένα θολό τοπίο γύρω από τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Όταν δεκάδες χιλιάδες ευρώ δίνονται με απευθείας αναθέσεις σε "συνεργαζόμενα" μέσα – χωρίς διαφάνεια, χωρίς κριτήρια, χωρίς αξιολόγηση – ο πολίτης δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: για ποιους δουλεύει τελικά αυτή η δημοτική αρχή;

Είναι καιρός κάποιοι να καταλάβουν ότι ο ρόλος του Τύπου δεν είναι να χαϊδεύει αυτιά. Είναι να ελέγχει, να φωτίζει και να φέρνει στην επιφάνεια όσα κάποιοι θα προτιμούσαν να μείνουν στο σκοτάδι. Και όποιος επιδιώκει να φιμώσει τη φωνή της κριτικής, φανερώνει όχι δύναμη, αλλά φόβο.

Ο Δήμος ανήκει σε όλους – όχι μόνο σε εκείνους που χειροκροτούν.