ΙΡΑΝ – ΙΣΡΑΗΛ. Η Μέση Ανατολή μπροστά στον πόλεμο και η θέση της Ελλάδας

Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ

Παρακολουθούμε με αυξανόμενη ανησυχία τη ραγδαία επιδείνωση του –προσώρας- «άτυπου» παγκόσμιου πολέμου, που εξελίσσεται με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή μας, μετά τα αντίποινα του Ιράν κατά του Ισραήλ λόγω της θανατηφόρας επίθεσής του στο προξενείο του Ιράν στη Δαμασκό. 

Ο δολοφονικός βομβαρδισμός στη Δαμασκό δεν ήταν μόνο κατάφωρη παραβίαση της Συριακής κυριαρχίας, αλλά και της εθνικής κυριαρχίας του Ιράν κατά τη συνθήκη της Βιέννης 1961 - με επακόλουθο την εν ψυχρώ δολοφονία 16 Ιρανών αξιωματούχων.

Σαφής επιδίωξη της σιωνιστικής τρομοκρατικής κρατικής οντότητας ήταν να προκαλέσει μια μαζική αντεπίθεση του Ιράν, προκειμένου να κηρύξουν μια ακόμη σταυροφορία εξόντωσης και γενοκτονίας στην ευρεία Μέση Ανατολή. Δεν είναι τυχαίο που τις τελευταίες ώρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμύρισαν με "αναλύσεις" που θεωρούν ότι μπροστά στη δήθεν μαζική αντεπίθεση του Ιράν, το Ισραήλ έχει δίκιο να εξετάζει το ενδεχόμενο καίριου στρατιωτικού πλήγματος με χρήση τακτικών πυρηνικών. Κάτι τέτοιο για τη Δύση δεν θα ήταν παρά η ύστατη κλιμάκωση: α) του ακήρυχτου Νατοϊκού πολέμου ενάντια στη Ρωσία, και β) της έντασης και των απειλών απέναντι στη Κίνα.

H αντεπίθεση του Ιράν δεν ήταν μαζική από στρατιωτική άποψη, αλλά ήταν χαμηλής ισχύος με ντρόουνς και παλιάς τεχνολογίας πυραύλους. Μια συμβολική επίδειξη πραγματικής ισχύος απέναντι στην επιθετικότητα του Ισραήλ, που δεν αναγνωρίζει κανένα δίκαιο του πολέμου, κανέναν κανόνα του ισχύοντος διεθνούς δικαίου. Το Ιράν ορθά επικαλέστηκε το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ μετά από την προβοκάτσια του Ισραήλ, η οποία δεν έχει προηγούμενο ούτε καν στις χιτλερικές πρακτικές προετοιμασίας και διεξαγωγής πολέμου. 

Η αντεπίθεση του Ιράν ήρθε μετά από πολλές προκλήσεις των σιωνιστών και των Δυτικών συμμάχων τους. Απόδειξε δε, παρά την επικοινωνιακή διαχείριση του γεγονότος από τα Δυτικά ΜΜΕ(ξαπάτησης), ότι το Ισραήλ δεν είναι άτρωτο απέναντι στους λαούς, από το Λίβανο και τη Συρία έως την Υεμένη. Το “μαζί θα νικήσουμε” που ανεφώνησε ο έντρομος φυγάς Νεντανιάχου, είναι κραυγή αγωνίας μπροστά στη συνειδητοποίηση της ισχύος του Ιράν.

Το καθεστώς απαρντχάιντ, πληγωμένο από την Παλαιστινιακή Αντίσταση και τη συσπείρωση των λαών από το Λίβανο και τη Συρία ως την Υεμένη, ηττημένο από το ανείπωτο κουράγιο και την πίστη των απροστάστευτων γυναικόπαιδων στη Γάζα και σε όλη την Παλαιστίνη, απομονωμένο όσο ποτέ στη συνείδηση των λαών ως διεθνής εγκληματίας, αδυνατώντας να πείσει κι αυτήν ακόμα την πλειοψηφία των - εκτός Ισραήλ - Εβραίων όπου γης, θα επιχειρήσει να σύρει τις ΗΠΑ και τους βασάλους της σε γενική ανάφλεξη, όχι μόνο την Μέση Ανατολή…

Με δύο μέτωπα πολέμου στην περιοχή μας, το ένα να μαίνεται στην Ουκρανία και το άλλο έτοιμο να γενικευτεί στην Μέση Ανατολή, και εν μέσω παγκόσμιων εξελίξεων και έντασης της Τουρκικής προκλητικότητας, η επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι να σέρνεται τυφλά πίσω από τις επιλογές των ΗΠΑ και να προσφέρει «γη και ύδωρ» στη δήθεν «σωστή πλευρά» της ιστορίας! Στην πλευρά, δηλαδή, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους που αποσιωπούν, διαχρονικά, τα φρικτά εγκλήματα του Ισραήλ. Που το εξοπλίζουν και το χρηματοδοτούν προκειμένου να διευρύνει τα σύνορά του κατακτώντας εδάφη, να καταπιέζει λαούς, αλλά και να ασκεί κρατική τρομοκρατία για λογαριασμό τρίτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Στην ίδια ρότα και πλείστοι των αντιπολιτευομένων και ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, της Νέας Αριστεράς και των δήθεν «πατριωτών» της εθνικοφροσύνης, συντάσσονται με το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και προσπαθούν, μάταια ελπίζουμε, να σπείρουν σύγχυση στο λαό. 

Δικαίωμα στην αυτοάμυνα όμως, δεν αναγνωρίζει η Δύση ούτε στο Ιράν, ούτε στους Παλαιστίνιους, ούτε στη Ρωσία. Κι αυτό το γνωρίζει καλά ο λαός μας ανεξάρτητα από ιδεολογικές προκαταλήψεις και κομματικές στάνες. Γνωρίζουμε όλοι, ακόμα κι όταν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, πως τέτοιο δικαίωμα δεν αναγνωρίζεται ούτε και στη χώρα μας, όταν από την Αμερικανική πρεσβεία μας ζητούν «να τα βρούμε κάπου στη μέση» με το καθεστώς της Τουρκίας και όταν, με τη σιωπηλή συναίνεση της αντιπολίτευσης, αφοπλίζονται όχι μόνο τα νησιά μας αλλά ολόκληρη η χώρα, για «να σκοτώνονται Ρώσοι» και «να συνεχίζεται η φθορά της Ρωσίας» στην κατεστραμμένη Ουκρανία…

Με τη συνευθύνη όλων των κομμάτων που άσκησαν εξουσία και κρυφά από το λαό μας, η χώρα μας είναι η πρώτη που οικειοθελώς αποφάσισε να αποτελέσει το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ. Κατέστη έτσι αρωγός στον αέναο πόλεμο για την εξόντωση του παλαιστινιακού λαού.

Η αποκήρυξη παλαιών παραδοσιακών συμμάχων της Ελλάδας, όπως η Ρωσία και ο αραβικός κόσμος και ακόμα περισσότερο η άμεση εμπλοκή μας στα μέτωπα πολέμου εναντίον τους, μόνον καταστροφή θα προκαλέσει. Σε μια ενδεχόμενη κλιμάκωση της σύγκρουσης τόσο στη Μέση Ανατολή, όσο και στην Ουκρανία, η χώρα μας θα αποτελέσει νόμιμο πια στόχο των αμυνόμενων.

Το Ε.ΠΑ.Μ. μπροστά στις δραματικές αυτές εξελίξεις καταγγέλλει πως οι επιλογές του Ελληνικού κράτους, ΔΕΝ είναι επιλογές της Ελλάδας, του ελληνικού λαού! Είναι επιλογές μίας δράκας ξεπουλημένων στους ξένους “προστάτες” που καταδυναστεύουν το λαό και καθιστούν την Ελλάδα στόχο για να εξυπηρετήσουν ιδιοτελή συμφέροντά τους.

Το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω από το αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Δημοκρατίας, ως προϋπόθεση για τη διαμόρφωση ενός ρωμαλέου, μαζικού αντιπολεμικού κινήματος.

Με πίστη ότι υπάρχει εναλλακτική λύση απέναντι στον μονόδρομο της καταστροφής του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, να δώσουμε ένα ισχυρό χαστούκι στις δυνάμεις της υποτέλειας και του οργανωμένου εγκλήματος που καταδυναστεύουν τον τόπο μας.

Να κάνουμε τις Ευρωεκλογές που πλησιάζουν, το πρώτο βήμα γι’ αυτήν την παλλαϊκή συσπείρωση διεκδίκησης των εθνικών μας αναγκών και υπεράσπισης τωνλαϊκών μας συμφερόντων. 

Ας κάνουμε επιτέλους την Ανάγκη, Ιστορία!

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ