Ναύπακτος: Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία στόν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀνδρέου στό Ξηροπήγαδο

Μαζί του συλλειτούργησαν ὁ Ἱεροκήρυκας Ἀρχιμανδρίτης π. Εἰρηναῖος Κουτσογιάννης, ὁ π. Ξενοφῶν Τριβῆλος, Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ καί ὁ Ἱεροδιάκονος π. Ἀντώνιος Ἀντωνιάδης.

Μετά τήν θεία Λειτουργία ἐψάλη τό μνημόσυνο τῆς ἀείμνηστης Βασιλικῆς Παπανδρέου, πού ἔμενε στήν Ἑνορία τοῦ Ξηροπηγάδου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τήν πρόταση πού ἔκαναν οἱ δύο Μαθητές, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης, στόν Χριστό νά τεθοῦν δίπλα Του, ὁ ἕνας δεξιά καί ὁ ἄλλος ἀριστερά Του, ὅταν θά ἔρθη μέ τήν δόξα Του. Ὁ Χριστός τούς ὑπέδειξε νά πιοῦν τό ποτήριο πού εἶναι τό πάθος καί τό μαρτύριο καί τά ὑπόλοιπα εἶναι τοῦ Θεοῦ.

Τό ἐρώτημα εἶναι γιατί ζήτησαν νά εἶναι δίπλα Του στήν δόξα Του; Tι εἶναι αὐτή ἡ δόξα τοῦ Xριστοῦ;

Προηγουμένως εἶπε ὁ Xριστός στούς Μαθητές Του ὅτι σέ λίγες ἡμέρες θά καταδικασθῆ σέ θάνατο, θά Τόν μαστιγώσουν, θά Τόν θανατώσουν, ἀλλά τήν τρίτη ἡμέρα θά ἀναστηθῆ. Ἔτσι, οἱ Μαθητές ἤθελαν κατά τήν Ἀνάστασή Του νά εἶναι κοντά Του. Ὅμως, γιατί τήν χαρακτηρίζουν ὡς δόξα, πού εἶναι τό φῶς;

Γνωρίζουμε ὅτι ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης παρευρέθηκε πρίν λίγες ἡμέρες στό ὄρος Θαβώρ καί εἶδε τόν Χριστό μέσα στό Φῶς, ἀνάμεσα στόν Μωυσῆ καί τόν Ἠλία, καί συζητοῦσαν μεταξύ τους. Ἴσως αὐτό εἶχαν ὑπ’ ὄψιν τους καί ἤθελαν, ὅταν θά ἔλθη ἡ δόξα Του μετά τήν Ἀνάστασή Του μέσα στό Φῶς, νά εἶναι δεξιά καί ἀριστερά Του, ὅπως ὁ Μωϋσῆς καί ὁ Ἠλίας στό ὄρος Θαβώρ.

Ὁ Χριστός τούς ὑπέδειξε νά πιοῦν τό ποτήριον, δηλαδή νά τηροῦν τίς ἐντολές Του, ἔπρεπε οὐσιαστικά νά μιμηθοῦν τόν τρόπο ζωῆς τῶν Προφητῶν Μωυσῆ καί Ἠλία. Ἡ συμμετοχή τους στήν δόξα τοῦ Θεοῦ δέν χαρίζεται, ἀλλά προσφέρεται ἀνάλογα μέ τόν ἀγώνα πού θά κάνη ὁ καθένας.

Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν Ἐνορίτισσα Βασιλική Παπανδρέου, τῆς ὁποίας τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο τελεῖτο ἐκείνη τήν ἡμέρα στόν Ἱ. Ναό.

Εἶπε ὅτι ἡ ἀείμνηστη Βασιλική συμμμετέχει στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ἔζησε πολλά χρόνια ὡς τυφλή, ἤπιε τό ποτήρι τῆς στερήσεως τοῦ αἰσθητοῦ φωτός, ὅμως ἔκανε μεγάλη ὑπομονή, εἶχε πίστη στόν Θεό, μεγάλη εὐλάβεια καί μέ τήν κοίμησή της ἄνοιξε ὁ νοερός ὀφθαλμός της, γιά νά δῆ τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀπολαμβάνει αὐτό πού ζητοῦσαν ἀπό τόν Χριστό οἱ Μαθητές Του, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης.

Στήν συνέχεια εἶπε ὅτι ἡ ἀείμνηστη Βασιλική τοῦ τηλεφωνοῦσε συχνά γιά νά τόν ἐνημερώνη γιά τήν ὑγεία της νά τοῦ εὔχεται καί νά ζητᾶ τήν εὐχή του, γι’ αὐτό τήν ἀγαποῦσε. Ἦταν μιά εὐλογημένη γυναίκα τῆς Ναυπάκτου, ἡ ὁποία δέν ἔβλεπε τό αἰσθητό φῶς τοῦ ἡλίου μέ τούς σωματικούς της ὀφθαλμούς, ἀλλά εἶχε καθαρό νοῦ καί δοξολογοῦσε τόν Θεό. Ἤπιε τό ποτήριο τῶν δυσκολιῶν καί τώρα ἀπολαμβάνει τό Φῶς τοῦ Θεοῦ.

Συνεχάρη τόν σύζυγό της, τά παιδιά της καί τά ἐγγόνια της, ἀλλά καί τίς φίλες της πού την βοηθοῦσαν στόν ἀγώνα πού ἔκανε.

Τέλος, εὐχήθηκε σέ ὅλους νά συμμετέχουν στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ.