Αν δεν υπάρξει κάποια έκπληξη της τελευταίας στιγμής, τα εγκαίνια και των τελευταίων 10 -περίπου- χιλιομέτρων θα σημάνουν στις 30 Νοεμβρίου

Το τέλος μιας μακράς και επίπονης πολλές φορές διαδρομής για να υλοποιηθεί αυτό το τμήμα του δρόμου που συνδέει τις πρωτεύουσες της Αχαΐας και της Ηλείας.

Με τα μάτια στραμμένα στην παράδοση των 10 τελευταίων χιλιομέτρων συνεχίζονται οι τελευταίες εργασίες στον νέο αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Πύργος. Τα έργα τα οποία κατασκευάζει η ΑΒΑΞ είναι πλέον σε τελικό στάδιο και πλέον αυτό που απαιτείται είναι το τελικό σπριντ για να μπορέσει να γίνει εφικτή η λειτουργία στις 30 Νοεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Ανδρέα, της σημαντικότερης θρησκευτικής γιορτής στην περιοχή της Αχαΐας.

Στο τμήμα Μιντιλόγλι-Αλισσός  που παραμένει υπό κατασκευή είμαστε πλέον στη φάση της ολοκλήρωση της οδοστρωσίας και στη συνέχεια των απαραίτητων στοιχείων για την λειτουργία του δρόμου. Σήμανση, φωτισμός, διαγραμμίσεις, στηθαία ασφαλείας είναι αυτές οι λεπτομέρειες που στο τελευταίο 30ήμερο που απομένει θα ολοκληρωθούν και θα δώσουν την τελική μορφή στον αυτοκινητόδρομο.

Έπρεπε να περάσουν 8 και πλέον χρόνια από την λειτουργία της Κορίνθου-Πατρών να υπάρξουν δύο αποτυχημένες προσπάθειες διαγωνισμών, μια το 2014 με την προσπάθεια να υλοποιηθεί ως δημόσιο έργο και στη συνέχεια την τετραετία 2015-2019 με την προσπάθεια κατάτμησης σε 8 εργολαβίες.

Το 2020 η απόφαση επανένωσης της Ολυμπίας με το ακρωτηριασμένο τμήμα από την Πάτρα μέχρι την Τσακώνα δίνει το φιλί της ζωής και το 2022 ξεκινά το έργο μετά από μεγάλες αναμονές και με καθημερινό φόρο αίματος στην παλιά εθνική οδό Πατρών-Πύργου.

Το μεγάλο πρόβλημα της παλιάς εθνικής οδού λύθηκε παράλληλα με ένα έργο-πιλότο οδικής ασφάλειας που μετέτρεψε ένα δρόμο-καρμανιόλα σε μια από τις ασφαλέστερες εθνικές οδούς που διαθέτει η χώρα μας (όχι με χαρακτηριστικά κλειστού αυτοκινητόδρομου).

Το τμήμα Μιντιλόγλι-Αλισσός που κατασκευάζει για λογαριασμό της Ολυμπίας Οδού η ΑΒΑΞ είναι από τα δυσκολότερα τμήματα -για αυτό και έμεινε στο τέλος της κατασκευαστικής περιόδου-καθώς στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είχαμε ταυτόχρονη λειτουργία και κατασκευή ενώ υπήρχε η στενότητα της κατασκευής, ανάμεσα στον ορεινό όγκο και τον αστικό ιστό της πόλης.

ΠΗΓΗ

iliaenimerosi.gr