Ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Σωφρονίου στὸ Ἱερὸ Παρεκκλήσιό του, στὴν Ναύπακτο

τὸ ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθῆ στὸν νεοφανῆ ἅγιο Σωφρόνιο, καί βρίσκεται στὸ δεξιὸ κλίτος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, στὸ κέντρο τῆς Ναυπάκτου.

Τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, τὸ ἀπόγευμα, τελέσθηκε ὁ Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς μετ’ ἀρτοκλασίας, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου.

Στὸ κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στόν ἅγιο Σωφρόνιο πού ἦταν πολυχαρισματοῦχος ἄνθρωπος, εἶχε εὐφυΐα καί καλλιτεχνία, γι' αὐτό ἐπιδόθηκε στήν ζωγραφική, κάτω ἀπό τήν καθοδήγηση τοῦ διασήμου ζωγράφου Βασίλι Καντίνσκυ, ὁ ὁποίος ἦταν ὑπέρμαχος τῆς «καθαρῆς ζωγραφικῆς», συνδυάζοντας τό «πνευματικό μέ τήν τέχνη».

Ἔπειτα, στό Παρίσι γνώρισε τόν Ρῶσο φιλόσοφο Μπερντιάγεφ, καί ἄλλους Ρώσους θεολόγους, ἀλλά αὐτόν τόν ἀπασχολοῦσε τό ἀνώτατο Ὄν. Ὕστερα ἀπό ἔνταση καί προσευχή τοῦ ἀποκαλύφθηκε ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ὄν, ὁ Χριστός εἶναι Θεός ἀγάπης. Ἔτσι, ἐγκατέλειψε τά πάντα καί πῆγε στό ἅγιον Ὄρος, ὅπου γνώρισε τόν ἅγιο Σιλουανό, τόν μεγάλο αὐτόν ἐμπειρικό θεολόγο.

Ἔκτοτε, ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογοῦσε, εἶχε τρεῖς ἐπιδιώξεις: Ἡ πρώτη, νά γνωρίση στόν κόσμο τόν ἅγιο Σιλουανό καί νά συγγράψη τόν βίο, τήν πολιτεία καί τήν διδασκαλία του. Ἡ δεύτερη, νά ἐξομολογηθῆ τήν ζωή του, πράγμα πού ἦταν πιό δύσκολο, ἐπικίνδυνο καί ὀδυνηρό ἔργο, καί τό παρουσίασε αὐτό μέ τό βιβλίο του «Ὁψόμεθα τόν Θεόν καθώς ἐστι». Καί ἡ τρίτη ἐπιδίωξη, νά ζήσουν καί νά μεταδώσουν οἱ μαθητές του τίς κεντρικές διδασκαλίες τοῦ πατρός Σιλουανοῦ.

Ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὅτι αὐτό εἶναι τό ἔργο μας, τό νά παραλάβουμε τήν παράδοση πού διαφυλάσσεται στήν Ἐκκλησία καί ἐκφράζεται ἀπό τούς ἁγίους, νά τήν ζοῦμε καί νά τήν μεταδίδουμε ὡς μεγάλη πνευματική κληρονομιά.

*

Τὸ πρωΐ τῆς ἑορτῆς, Πέμπτη 11 Ἰουλίου, τελέσθηκε ὁ πανηγυρικὸς Ὄρθρος καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Ἰταλίας κ. Πολύκαρπο, ὁ ὁποῖος, ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ φέτος, παρεπιδημεῖ στὴν πατρίδα του, τὴν Ναύπακτο.

Τὸν Σεβασμιώτατο κ. Πολύκαρπο πλαισίωσαν οἱ Ἐφημέριοι τῆς Ἐνορίας, ὁ Πρωτοπρ. π. Θεμιστοκλῆς Τσιτσιρίκης, ὁ π. Γεώργιος Παπαβαρνάβας καὶ οἱ Διάκονοι π. Παΐσιος καὶ π. Ἀντώνιος.

Τὸν θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος παρέστη συμπροσευχόμενος στό Ἱερό Βήμα.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀρχικά εὐχαρίστησε τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ἰταλίας κ. Πολύκαρπο γιά τήν θεία Λειτουργία πού ἐπετέλεσε στό Παρεκκλήσιο τοῦ ἁγίου Σωφρονίου.

Στήν συνέχεια εἶπε ὅτι ἡ ἁγία Εὐφημία, μέ τό ἱερό λείψανό της, κατοχύρωσε τό δόγμα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στήν Χαλκηδόνα, τό 451. Σύμφωνα μέ τό δόγμα αὐτό ὁ Χριστός ἔχει δύο φύσεις, θεία καί ἀνθρώπινη, ἑνωμένες στό πρόσωπό Του ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως.

Τό ἱερό λείψανο τῆς ἁγίας Εὐφημίας φυλάσσεται στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, γιά νά δείχνη αὐτό τό δόγμα, καθώς ἐπίσης καί τό δόγμα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὅτι, ὅπως ὁ Χριστός ἔχει δύο φύσεις, ἔχει καί δύο θελήσεις. Ἔτσι ἡ θέληση δέν εἶναι τοῦ προσώπου, γιατί τότε θά ἴσχυε ὁ μονοθελητισμός, ἀλλά ἡ θέληση εἶναι ὄρεξη τῆς φύσεως.

Ἑπομένως, ὅσοι μιλοῦν γιά βούληση, θέληση καί ἐλευθερία τοῦ προσώπου, βρίσκονται ἔξω ἀπό τήν Ὀρθόδοξη θεολογία.

Συνέχισε λέγοντας ὅτι τό δόγμα τοῦ δυοφυσιτισμοῦ καί δυοθελητισμοῦ στό πρόσωπο τοῦ Λόγου τό ἔζησαν ὅλοι οἱ ἅγιοι στήν ζωή τους, καί ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Σωφρόνιος, ὁ ὁποῖος λίγο πρίν τήν κοίμησή του ἔλεγε ὅτι δέν εἶναι συγγραφέας, ἀλλά ἕνας μοναχός πού μετανοεῖ. Ἡ μετάνοια εἶναι προϋπόθεση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καί συνέχιζε ὅτι θά μποροῦσε νά γράψη ἕνα μεγάλο βιβλίο μέ τίτλο: «Τά μεγαλεῖα τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου ἐν Χριστῷ». Κάθε ἅγιος μέ τήν μετάνοια ζῆ τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ καί ἀνταποκρίνεται μέ τήν δική του συνέργεια σέ αὐτήν καί ἔτσι ζῆ τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ.

Κατέληξε, νά ἔχουμε τίς εὐχές τῶν ἁγίων, γιά νά ζήσουμε τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ.

*

Στὸ τέλος τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀφοῦ εὐλογήθηκαν τὰ ἑορταστικὰ κόλλυβα τοῦ ἁγίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἰταλίας κ. Πολύκαρπος εὐχαρίστησε τὸν Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ἱερόθεο γιὰ τὴν ἄδεια καὶ εὐλογία νὰ τελέση τὴν Θεία Λειτουργία στὴν Ἐνορία τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, στὴν ὁποία μεγάλωσε ὁ ἴδιος, καί μάλιστα κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ νεοφανοῦς ἁγίου Σωφρονίου, ὁ ὁποῖος ἁγιοκατατάχθηκε ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἀλλὰ καὶ τήν ἡμέρα τῆς ἱερᾶς μνήμης τῆς ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Προστάτις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰταλίας.

Μετά τήν Θεία Λειτουργία ὁ «Σύνδεσμος Ἀγάπης» τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς προσέφερε ἑορταστικό κέρασμα στήν αἴθουσα κάτωθεν τοῦ Ναοῦ.