Όλα τα σενάρια στο τραπέζι όσο δεν κλείνει η αξιολόγηση

Σε οριακό σημείο η υπόθεση

Σε οριακό σημείο βρίσκεται η υπόθεση του κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα να μένουν ανοικτά όλα τα πιθανά σενάρια. Υψηλόβαθμό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωνε ότι παράταση της εκκρεμότητας μοιραία οδηγεί σε κάλπες.

Η ανάλυσή του ξεκινά από τη δεδομένη πρόθεση της κυβέρνησης να φθάσει σε συμφωνία, αλλά ο ίδιος δεν παραγνωρίζει ότι οι απαιτήσεις των δανειστών έχουν καταστεί δυσβάστακτες για την κυβέρνηση. 

Ωστόσο θεωρεί ότι αν υπάρχει μια δυνατότητα ενός συμβιβασμού, πρέπει να γίνει τώρα και πάντως πριν χαθεί η ευκαιρία του Φεβρουαρίου, διότι μετά θα είναι πρακτικώς αδύνατο και πολιτικά ανέφικτο λόγω των εκλογών που ξεκινούν από την Ολλανδία και τελειώνουν με τη Γερμανία.

Το βλέμμα είναι στραμμένο και στη συνεδρίαση του ΔΝΤ την ερχόμενη Δευτέρα, όπου πάντως δεν αναμένονται εκπλήξεις ούτε ξεκαθάρισμα του τοπίου. 

Τη Δευτέρα αναμένεται να εγκριθεί από το ΔΣ του Ταμείου η έκθεση του άρθρου 4 του καταστατικού ΔΝΤ, τμήμα της οποίας αποτελεί η ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Μέσω διαρροών, το περιεχόμενο της έκθεσης είναι γνωστό. Ενσωματώνει τη σκληρή γραμμή του Βερολίνου για τα μέτρα και τις πιέσεις προς την Ευρωζώνη για δραστικές παρεμβάσεις στο χρέος.

Το Ταμείο, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς ότι είναι αυτό το οποίο ζητά περισσότερη λιτότητα στην Ελλάδα, θα επιμείνει ότι εφόσον ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα παραμένει στο 3,5% του ΑΕΠ -μη ρεαλιστικός κατά την άποψή του- απαιτούνται δραστικά πρόσθετα και προκαταβολικά ψηφισμένα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ.

Στον σκληρό πυρήνα των απαιτήσεών του εντάσσονται η δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου και η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, εξέλιξη η οποία θα ήταν ικανή να οδηγήσει σε μειώσεις αποδοχών των συνταξιούχων έως και κατά 30%. 

Επιπρόσθετα, το Ταμείο επιμένει στην ανάγκη να μην ακυρωθούν νομοθετικές διατάξεις στο πεδίο των εργασιακών, όπως για παράδειγμα η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση, να αυξηθεί το όριο των συλλογικών απολύσεων και να υπάρξει δραστικό άνοιγμα σε αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. 

Παράλληλα, όμως, το Ταμείο ασκεί έντονες πιέσεις προς την πλευρά της Ευρώπης, χαρακτηρίζοντας το ελληνικό δημόσιο χρέος «απολύτως μη βιώσιμο», ακόμα και εάν επιτυγχάνονται πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για μια δεκαετία.

Η ανάλυση βιωσιμότητας χρέους καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο βασικό σενάριο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2060 θα φτάσει στο 275% του ΑΕΠ, με τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες να φτάνουν έως και το 62%.