ΠΓΝΠ: Αναξιοπρέπεια και ντροπή, στο…κόκκινο τα τμήματα επειγόντων περιστατικών

Η εικόνα που επικρατεί μετά την εφημερία του σαββατοκύριακου, πολύωρες αναμονές και πολυήμερες νοσηλείες σε ράντζο.

Η υπόσχεση για τη μείωση της ταλαιπωρίας των πολιτών οι οποίοι φτάνουν στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων έχει δοθεί από το σύνολο των υπουργών Υγείας, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει τηρηθεί.

Αποτέλεσμα; Αναμονές οι οποίες φτάνουν και ξεπερνούν τις οκτώ ώρες και νοσηλεία σε ράντζα στα εξεταστήρια και τους διαδρόμους των επειγόντων. Με συνεχή ρεπορτάζ έχουμε αναδείξει την κατάσταση που επικρατεί μετά από κάθε εφημερία στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και του «Αγίου Ανδρέα» αντίστοιχα όπου νοσηλεύονται από 15 έως και 45 ασθενείς μέχρι να βρεθεί κενό κρεβάτι σε κάποια κλινική.

«Ψάχνουμε τους ασθενείς και οι γιατροί μας διακτινίζονται σε όλους τους ορόφους του νοσοκομείου για να περιθάλψουν τα παθολογικά περιστατικά. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι για να ολοκληρώσουμε την καθιερωμένη πρωινή επίσκεψη και εξέταση στους ασθενείς μας φτάνει νωρίς το απόγευμα» μας περιγράφει ο διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του «Αγίου Ανδρέα» Χρήστος Μπίκας.

Τα ΤΕΠ των δύο νοσοκομείων μετατρέπονται σε θαλάμους νοσηλείας καθώς στον χώρο αυτό παραμένουν για τρεις και τέσσερις ημέρες ασθενείς.

Το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό. Από τη μία η υποστελέχωση των ΤΕΠ με ειδικευμένο προσωπικό.

Από την άλλη η υπολειτουργία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με αποτέλεσμα και το πιο απλό περιστατικό να καταλήγει στο εφημερεύον νοσοκομείο. Σημειώνουμε ότι στην Αθήνα ξεκίνησε πιλοτικά η 24ωρη εφημέρευση και Κέντρων Υγείας. Στην Πάτρα υπενθυμίζουμε ότι έχει γίνει ένα πρώτο βήμα με τη λειτουργία του Κέντρου Υγείας Βορείου Τομέα (Αγίου Αλεξίου) και το Σαββατοκύριακο. Παράλληλα, η υπολειτουργία των περιφερειακών νοσοκομείων της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας οδηγεί σε δέκα και 15 διακομιδές ημερησίως από τους γειτονικούς νομούς. Και σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και την μη ύπαρξη οργανωμένων ΤΕΠ.

Στον «Άγιο Ανδρέα», δεδομένου ότι κατασκευάστηκαν πρόσφατα είναι πιο λειτουργικά ως προς τη διαχείριση των περιστατικών. Αντίθετα στο ΠΓΝΠ επικρατεί χάος, δεδομένου ότι ο σχεδιασμός του χώρου έγινε με τα κριτήρια που επικρατούσαν τη δεκαετία του ’80.

Το θετικό είναι ότι ξεκίνησε η ανακατασκευή του χώρου. Χθες, επρόκειτο να εγκριθεί από τη διοίκηση του νοσοκομείου το σχέδιο του αναδόχου του έργου, ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή του. Το σχέδιο προβλέπει την πλήρη αναδιάταξη του ΤΕΠ, με τη λειτουργία Κέντρου Τραύματος κ.λπ. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει την παράδοση του Τμήματος σε 14 μήνες.

Υπενθυμίζουμε ότι στη μάχη της έγκαιρης αντιμετώπισης των ασθενών το υπουργείο Υγείας έχει ξεκινήσει πιλοτικά («Αττικόν», «Ευαγγελισμός») να εφαρμόζει το «έξυπνο» ηλεκτρονικό βραχιολάκι το οποίο θα φορούν οι ασθενείς κατά την είσοδό τους στα επείγοντα και καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί.

Το βραχιολάκι θα φέρει barcode, το οποίο, όταν σκαναριστεί, θα παρέχει άμεση πρόσβαση σε όλες τις ιατρικές πληροφορίες του ασθενούς.

ΜΠΑΚΟΣ: «ΜΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΄80»

«Με τις υπάρχουσες συνθήκες, οι οποίες είναι σχεδιασμένες με κριτήρια του ΄80, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι διαχείριση της κατάστασης. Οπως κι εσείς έχετε διαπιστώσει, το σύνολο του προσωπικού μας δίνει πραγματική μάχη ώστε να αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους ασθενείς μας» ο διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Δημήτρης Μπάκος.
Ο ίδιος προσθέτει: «Με το νέο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών το οποίο είναι σχεδιασμένο με τις σύγχρονες απαιτήσεις, θα περιλαμβάνει Κέντρο τραύματος, τμήμα διαλογής κ.ά. η αντιμετώπιση των ασθενών θα αλλάξει πλήρως. Απομακρυνόμαστε εντελώς από τη φιλοσοφία του σήμερα και το προσωπικό των ΤΕΠ θα μπορεί να κάνει ανεμπόδιστα την εργασία του υπό αξιοπρεπής συνθήκες. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η προμήθεια ακτινολογικού μηχανήματος και αξονικού τομογράφου τα οποία θα εγκατασταθούν στα επείγοντα. Έτσι οι ασθενείς δεν θα χρειάζεται να μεταφέρονται στους ορόφους όπου υπάρχουν σήμερα τα μηχανήματα προκειμένου να υποβληθούν σε μία εξέταση. Πέραν της άμεσης εξυπηρέτησης των ασθενών που αποτελεί προτεραιότητα, θα έχουμε εξοικονόμηση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού».

ΔΑΒΟΥΛΟΣ: «ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ, ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ»

«Η εικόνα αυτή τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει πλέον συνήθεια για τους ασθενείς και τους υγειονομικούς στα νοσοκομεία της πόλης μας και είναι απόρροια της ανεπάρκειας της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που ανάγεται σε ατομική ευθύνη όσων έχουν να πληρώσουν μιας και τα ραντεβού για μια διαγνωστική εξέταση στις δημόσιες δομές ξεπερνούν τους τρεις μήνες» υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αχαΐας Χρήστος Δάβουλος.
Ο ίδιος προσθέτει: «Είναι απόρροια της υποβάθμισης των νοσοκομείων και ιδιαίτερα των περιφερειακών μιας και σε κάθε εφημερία διακομίζονται μόνο από το νοσοκομείο του Πύργου γύρω στους δέκα με δεκαπέντε ασθενείς ξεσπιτώνοντας και ταλαιπωρώντας τους ασθενείς και τις οικογένειές τους εδώ και πάνω από μια τετραετία. Είναι αποτέλεσμα των ελλείψεων σε προσωπικό με τα κενά να αγγίζουν το 1/3 στο σύνολο των οργανικών θέσεων στα δύο νοσοκομεία της πόλης μας και τις προκηρύξεις να γίνονται με το σταγονόμετρο».

Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ

«Πέρασα τέσσερις ημέρες στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου με τη μητέρα μου και άλλες τρεις με τον πατέρα μου στο αντίστοιχο Τμήμα του ”Αγίου Ανδρέα”.

Πραγματικά ήταν οι χειρότερες ημέρες τις ζωής μου ακόμα και από την απώλεια των γονιών μου. Τους είδα να βασανίζονται και να ταλαιπωρούνται τις τελευταίες ημέρες της ζωής τους» περιέγραψε συμπολίτισσα, η οποία για ευνόητους λόγους επιλέγει την ανωνυμία της.

«Βίωσα απίστευτη αναξιοπρέπεια. Περίθαλψη σε κοινή θέα, με το προσωπικό -ιατρικό, νοσηλευτικό, τραυματιοφορείς, καθαρίστριες και άλλο- να δίνει πραγματική μάχη. Ποιον ασθενή να πρωτοκοιτάξει και ποιον να φροντίσει;

Προσπαθήσαμε με αποκλειστικές νοσηλεύτριες να παράσχουμε το καλύτεροι δυνατό για τους ανθρώπους μας. Εμείς είχαμε την οικονομική δυνατότητα και το κάναμε, άλλοι που ήταν μόνοι τους με τη σακούλα με τα ρούχα τους και τα φάρμακά τους πεταμένα στο πάτωμα δεν όφειλε το σύστημα να τους καλύπτει;

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν δικαιούνται ένα κρεβάτι μέσα σε ένα θάλαμο νοσηλείας για να φύγουν με αξιοπρέπεια από τη ζωή; Δεν πρόσφεραν όσο ζούσαν; Δεν πλήρωναν εισφορές; Είναι ανεπίτρεπτο να πεθαίνουν στον διάδρομο σε ένα ράντζο».

πηγή:pelop.gr