Ο εορτασμός της σύγχρονης «γιορτής της μητέρας» στην Ελλάδα, άρχισε το 1929
Μαμά, Μανούλα, Μάνα, Μανουλίτσα όπως και να την φωνάζουμε η Μητέρα μας είναι μία και μοναδική. Πηγή της ζωής και της πρώτης πνοής. Ζεστή αγκαλιά μέρα – νύχτα. Το χάδι της, οι συμβουλές της είναι αξία ζωής, κίνητρο έμπνευσης στις δύσκολες αλλά και στις χαρούμενες στιγμές μας. Η παρουσία της ή η απουσία της καθορίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έτσι φέτος, «πέφτει» στις 9 Μαΐου!
Η διάσημη συγγραφέας Agatha Christie όρισε την αγάπη της μητέρας ως: «Η αγάπη της μάνας για το παιδί της είναι μοναδική στον κόσμο. Δεν ξέρει κανέναν νόμο, οίκτο, τα προγραμματίζει όλα, και συνθλίβει όλα τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο του».
Οι πρώτες αναφορές για Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης, που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά στη συνέχεια στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου. Η Ρέα λατρεύεται σαν η «Μητέρα των Θεών», καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε Άνοιξη, καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.
Στο Χριστιανισμό η μητέρα του Ιησού, η Παναγία, είναι η απόλυτη μορφή της μητρότητας.
Η έμπνευση και το ξεκίνημα του εορτασμού της ημέρας, πρώτα στην Αμερική, και σήμερα σε πάνω από 40 χώρες έγινε από την αμερικανίδα Άννα Τζάρβις, (Anna M. Jarvis, ακτιβίστρια, 1 Μαΐου 1864 – 24 Νοεμβρίου 1948), μια ιδιαίτερα αφοσιωμένη κόρη που ανησυχούσε για την παραμέληση που έδειχναν τα παιδιά στις μητέρες τους.
Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1905, η ακτιβίστρια ήθελε να τιμήσει την μνήμη της, η οποία βοηθούσε μητέρες τη δεκαετία του 1850 να μάθουν να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους, προκειμένου να μειώσουν το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας, σύμφωνα με το National Geographic.
Το επόμενο έτος, ζήτησε από φίλους να έρθουν στην εκκλησία της στο Γκράφτον, της Δυτικής Βιρτζίνια, την πρώτη Κυριακή του Μαΐου για να τιμήσουν την επέτειο του θανάτου της μητέρας της δίνοντας σε κάθε μητέρα της εκκλησίας ένα λευκό γαρύφαλλο, το οποίο, σύμφωνα με εκείνη, «συμβόλιζε την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης». Πίστευε ότι η μητέρα είναι, «το πρόσωπο που προσφέρει τα περισσότερα στο παιδί της από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο».
Η Άννα Τζάρβις εργάστηκε σκληρά για την καθιέρωση μιας ημέρας για τον εορτασμό της μητέρας. Την περίοδο εκείνη εργαζόταν στη Φιλαδέλφεια στο διαφημιστικό τμήμα μιας ασφαλιστικής εταιρείας. Έγραψε επιστολές σε εκκλησίες, πολιτικούς και ηγέτες της πόλης. Είχε ζητήσει τη βοήθεια του Τζον Γουαναμέικερ (John Wanamaker, πρωτοπόρου του μάρκετινγκ και της διαφήμισης) και του Henry J. Heinz (γνωστός Αμερικανός επιχειρηματίας).
Οι προσπάθειες της οδήγησαν τελικά σε ψήφισμα στο Κογκρέσο, που αφιέρωσε τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως Ημέρα της Μητέρας. Στις 9 Μαΐου του 1914, ο Πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον κήρυξε την Ημέρα της Μητέρας ως ετήσια εθνική εορτή.
Η Άννα Τζάρβις όρισε το άσπρο γαρίφαλο, το επίσημο λουλούδι της Ημέρας της Μητέρας και παρότρυνε τους γιους και τις κόρες να επισκεφθούν τις μητέρες τους ή, τουλάχιστον, να της γράψουν κάτι: «Ζήσε αυτή τη μέρα όπως θα ήθελε η μητέρα σου να τη ζήσεις», έγραψε η Τζάρβις στις επιστολές της. Πρέπει να γιορτάζεται «προς τιμήν της καλύτερης μητέρας που έζησε ποτέ – τη δική σας».
Ο παράλληλος εορτασμός της σύγχρονης «γιορτής της μητέρας» στην Ελλάδα, άρχισε το 1929.
Είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Είτε ζει, είτε όχι. Στην γυναίκα που μας γέννησε, ή μας μεγάλωσε ή μας υιοθέτησε ή μας βάπτισε. Χρόνια Πολλά μαζί με όλη μας την αγάπη σε κάθε μάνα.
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024