Μέ τόν Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ὁ Ἱερεύς π. Γεώργιος Γεωργᾶτος καί ὁ Διάκονος π. Παΐσιος Παρασκευᾶς.
Πρίν τήν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε στόν λόγο του ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα πού ἑορτάζουμε παράγει καρπούς, δέν εἶναι κάτι ἀφηρημένο, καί, ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ὁ καρπός τοῦ πνεύματος ἐστίν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθοσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. ε΄, 22). Ὅποιο ἔργο κάνουμε παράγει ἀποτελέσματα, καί τό Ἅγιον Πνεῦμα παράγει καρπούς.
Ἐπίσης, ἀναφέρθηκε καί στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα στό ὁποῖο παρουσιάζεται ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο ἡ νοερά προσευχή ὡς ἔνδειξη παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: «πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς, ἄδοντες καί ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ» (Ἐφεσ. ε΄, 18-19). Αὐτή εἶναι ἡ νοερά προσευχή στήν καρδιά.
Ἔπειτα εἶπε ὅτι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, τό Γενέσιο τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε στήν Ἱερά αὐτή Μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου Ναυπάκτου, ἔλαβε τό Ἅγιον Πνεῦμα ἕξι μηνῶν ἔμβρυο στήν κοιλία τῆς μητέρας του, ἀνεγνώρισε τόν Χριστό καί «ἐσκίρτησε ἐν ἀγαλλιάσει». Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἀπό ἔμβρυο ἔγινε Προφήτης καί μετέδωσε τό προφητικό χάρισμα στήν μητέρα του Ἐλισάβετ γιά νά ἀναγνωρίση καί ἐκείνη τήν μητέρα τοῦ Χριστοῦ.
Ἀκόμη ἀνέφερε ὅτι καί ὁ ἅγιος Καλλίνικος, Μητροπολίτης Ἐδέσσης, πού πρίν τέσσερα χρόνια (2020) σάν χθές (23 Ἰουνίου) συγκαταριθμήθηκε στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἦταν «πλήρης Πνεύματος Ἁγίου», ὅπως ἔδειξε ἡ ἀσκητική του ζωή, ἡ πίστη του, ἡ ἀγάπη του, ἡ ὑπομονή του, ἡ Χριστοειδής ζωή του, ἡ μαρτυρική ἀντιμετώπιση τῆς ἀσθενείας του, τό θαυματουργικό του χάρισμα, ἡ ἐκδίωξη τῶν δαιμονίων ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Καταλήγοντας εἶπε ὅτι δέν πρέπει νά ἑορτάζουμε τήν Πεντηκοστή, ὅπως οἱ Ἑβραῖοι ἑόρταζαν τυπικά καί θρησκευτικά τήν δική τους Πεντηκοστή, τήν παράδοση τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ στό Σινᾶ μέ τά μεγάλα καί συγκλονιστικά γεγονότα, ἀλλά ἐμεῖς πρέπει νά τήν ἑορτάζουμε μέ ἐπίγνωση τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στήν καρδιά μας καί τήν ζωή μας, μέ τήν κάθαρση τῶν παθῶν καί τόν φωτισμό τοῦ νοῦ.
Αὐτό ἔχουν ἀνάγκη οἱ ἄνθρωποι σήμερα, διότι χωρίς τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ κοινωνία ἀποθηριοῦται καί τά πάθη ἐξάπτονται.
*