Η κινητικότητα γύρω από αυτή την υπόθεση ξεκίνησε αφόρου συγκροτήθηκε σε σώμα το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του κληροδοτήματος και μετά από πρωτοβουλία της πρώην αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας. Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από την αξιοποίηση του συγκεκριμένου κτιρίου και πάντα με δεδομένη την πρόθεση του κληροδοτήματος να χρησιμοποιηθούν οι κατοικίες αυτές επ’ ωφελεία των νέων και όχι κατ΄ ανάγκη για να τους προσφέρουν το οποιοδήποτε εισόδημα.
Με δεδομένο ότι πλέον, τουλάχιστον με την προηγούμενη ηγεσία του, το Υπουργείο Παιδείας έχει μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος των φοιτητικών κατοικιών της οποίες δεν τις βλέπει ως «γκέτο» απομακρυσμένα από την πόλη, αλλά τις προτιμά μέσα στον αστικό ιστό ως να έρχονται οι φοιτητές σε επαφή με την τοπική κοινωνία, φαίνεται πως υπάρχει κοινός τόπος συζήτησης.
Παράλληλα το Κέντρο Κοινωνική Πρόνοιας που χρησιμοποιεί του χώρους του κληροδοτήματος έχει αρκετούς ενήλικες, κορίτσια και αγόρια, τα οποία την περίοδο αυτή σπουδάζουν σε τεχνικές και άλλες σχολές και βλέπω με καλό μάτι, οι νέοι αυτοί να μπορούν να διαμένουν σε αυτές τις φοιτητικές κατοικίες.
Πάντα με την υποστήριξη που λαμβάνουν και σήμερα από το Κέντρο αλλά έχουν ταυτόχρονα μια κατοικίας αυτόνομης διαβίωσης, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να σπάσουν την ιδρυματοποίηση που υφίστανται. Σε γενικές γραμμές, αυτό είναι το πλαίσιο των συζητήσεων με τις λεπτομέρειες της λειτουργίας της εστίας να μην αποτελούν, θεωρητικά τουλάχιστον αγκάθι, αρκεί να υπάρχει θέληση για εξεύρεση λύσεων.
